7 i 8 Lipca 2016 roku w legendarnym amfiteatrze w Pompejach miały miejsce dwa widowiskowe koncerty Davida Gilmoura w ramach trasy Rattle That Lock Tour.
Były to pierwsze show z udziałem publiczności, jakie odbyły się w wybudowanym w 90 r p.n.e. rzymskim amfiteatrze, arenie walk gladiatorów, od czasu wybuchu Wezuwiusza w 79 roku naszej ery.
„To magiczne miejsce. Powrót tutaj, zobaczenie tej sceny, było czymś przytłaczającym. To miejsce pełne duchów…” – mówił o antycznej budowli Gilmour, który w 1971 roku zarejestrował tam słynny koncert Live At Pompeii z Pink Floyd.
Wraz z szeregiem wybitnych muzyków wykonał w Pompejach między innymi tytułowe utwory ze swoich ostatnich dwóch, solowych płyt – Rattle That Lock i On An Island, a także klasyczne kompozycje Pink Floyd – Wish You Were Here, Comfortably Numb i One Of The Days – utwór, który Pink Floyd zagrali w Pompejach także w 1971 roku. Na obu koncertach publiczność usłyszała także The Great Gig In The Sky z Dark Side Of The Moon, który artysta bardzo rzadko wykonuje solo.Spektakularne widowisko pełne niezwykłych efektów specjalnych: laserów, efektów pirotechnicznych i wizualizacji wyświetlanych na okrągłym ekranie superpanoramicznym zostało zarejestrowane w najlepszej możliwej jakości i ukazuje się w szeregu formatów audio-wizualnych.
Lata 70 Davida Gilmoura
David Gilmour otrzymał propozycję dołączenia do Pink Floyd (jako wokalista i gitarzysta) na przełomie 1967 i 1968 roku. Była to reakcja zespołu na coraz większe problemy z uzależnieniem od narkotyków dotychczasowego lidera – Syda Barretta. Początkowym zadaniem Gilmoura miało być głównie zastępowanie Barretta podczas koncertów. Wkrótce jednak Barrett opuścił zespół na dobre, a Gilmour zajął jego miejsce. Charakterystyczny styl gry Gilmoura był jednym ze źródeł sukcesu Pink Floyd w latach 70., dając mu na pewien czas dominującą pozycję w zespole. Jednakże po sukcesach The Dark Side of the Moon i Wish You Were Here na pierwszą pozycję wysunął się Roger Waters – kompozytor przytłaczającej większości materiału z płyt Animals, The Wall, ale już płyta The Final Cut, była w całości jego autorstwem, co w środowisku dziennikarzy wywołuje do dziś dyskusję, czy to nie jest aby pierwszy album solowy basisty.
„David Gilmour – Live In Pompeii” ukazała się w następujących wersjach:
– 2 CD (obie płyty mają po 74 minut muzyki)
– 2 DVD (koncert + film dokumentalny „„Pompeii Then And Now”) w formatach: Stereo PCM, 5.1 Dolby Digital oraz 5.1 DTS
– Blu-Ray (koncert + film dokumentalny „„Pompeii Then And Now”) w formatach 96/24 PCM Stereo oraz 96/24 DTS MAA
– Box (2CD – tracklista jak w wersji standard, 2 Blu-Ray: BR#1 tracklista jak w wersji standard, BR#2: wybór utworów z koncertu / materiały dokumentalne z Wrocławia (2016) i Ameryki Południowej (2015), materiał dokumentalny BBC, książeczka ze zdjęciami, przewodnik po Pompejach, plakat, 4 pocztówki)
– 4LP (z kodem do pobrania materiału w wersji cyfrowej
Tracklista wersji 2CD:
CD#1
- 5 A.M.
- Rattle That Lock
- Faces Of Stone
- What Do You Want From Me
- The Blue
- The Great Gig In The Sky
- A Boat Lies Waiting
- Wish You Were Here
- Money
- In Any Tongue
- High Hopes
- One Of These Days
CD#2:
- Shine On You Crazy Diamond
- Fat Old Sun
- Coming Back To Life
- On An Island
- Today
- Sorrow
- Run Like Hell
- Time / Breathe (In The Air) (reprise)
- Comfortably Numb